اي كاش كه خوشحالي همه شما پايدار باشه و واقعا اين توافق و امضا و كوتاه آمدن از اتمي به نفع مردم ايران باشه ... ولي آيا براستي واقعيت ايران ما اين است ؟
ما تمام اين روزها رو تجربه كرديم و ديگه براي ما كه ملتي درد كشيده هستيم تجربه مجدد يك چيز فقط پس برنده خواهد بود و ما رو به گذشته هل ميده و از آينده و ديدن واقعيات اصلي جامعه دور مي كنه ... الان 36 سال است كه وضع ما بهتر نشده كه بدتر هم شده ... هر روز بدتر و فشار و سركوب بيشتر ...
ديروز از ديدن شادي همه شما آرزو كردم كه اي كاش همه در كنار هم جشن آزادي ايران رو بگيريم كه جز با رفتن اين آخوندها نيست و اين همون چيزيه كه همه ما در عمق افكار و اعتقاداتمون به اون ايمان داريم .
ما تجربه مدره بودن را در دوره خاتمي داشتيم كه همه فكر ميكرديم وضعيت ايران عوض خواهد شد و ما هم كمي طعم حقوق بشر را خواهيم چشيد چرا كه خاتمي با شعار گفتگوي تمدنها وارد ميدان شد و اين روزها يادآور همان روزهاست ولي 18 تير 78 كه اين روزها سالگرد اون رو پشت سرگذاشتيم يادآور اين است كه افعي كبوتر نمي زايد و چاقو هرگز دسته خودش را نمي برد ...
اگر توافق هست اگر مذاكره هست و ... فقط براي بقاي بيشتر خودشان است ....
اين اون حقيقتي است كه هرگز نبايد فراموش كرد ...
رژيم در ضعيف ترين نقطه خودش دست به امضاي توافق نامه زد و ما بايد از اين ضعف استفاده كنيم و بساط ظلم و جورشون رو از ايران عزيزمون پاك كنيم
ساده بودن در اين دوران كه تحريم ها برداشته ميشه و مردم ايران از زير بار اين همه سركوب و بي عدالتي و شرايط بد اقتصادي خارج ميشن فكر بيهوده است ...
الان زمان عمل كردن و برخاستن و برچيدن حكومت آخوندي است
0 comments:
Post a Comment