در زمینه دزدی، چپاول و فساد روزی نیست که در رسانه‌های رژیم حرف و حدیث تازه‌یی رو نشود و دزدها دست یکدیگر را رو نکنند اختلاس ها مي كنند و مي درند جيب مردم را و بعد به اسم دزدي دست و پاي بي گناهان را قطع مي كنند در حالي كه دزد بزرگ خودشان هستند و مجرمين همين ايادي رژيم هستند.
در این دزد بازار از آنجایی که بنای نظام بر فساد و دزدی استوار است، وقتی دزدها از خجالت یکدیگر در می آیند، اساساً هیچ اثری از قبح و حیا در وجود نامبارکشان نیست، بلکه با وقاحت خاص آخوندی کلماتی نظیر، فساد، رانت خواری، اختلاس و... . مانند نقل و نبات در نوشته‌ها و حرفهایشان به وفور استفاده می‌شود.
یکی از همین دزدیهای حیرت‌انگیز يكي از روزنامه رژيم با وقاحت تمام جزئیات آن را سوژه طنز خود در جنگ باندی کرده، ماجرای گم شدن یک دکل نفتی است!!
روزنامه اعتماددر مورد ”گم شدن“ دکل نفتی می‌نویسد: ”هر چه می‌گذرد ماجرا پیچیده‌تر می‌شود و نکات تازه‌تری برملا می‌شود و جذابیت خبری برای بیان و انتشار پیدا می‌کند و با طنز و هجو نیز همراه می‌شود، نمونه اخیرش «آن دکل را لولو برد» است“.
همین روزنامه در مطلب دیگری با عنوان ”دکل گم شد، پولش دست کیست!؟“ می‌نویسد: ”تا حالا دو وزیر نفت درباره دکل حفاری صحبت کرده‌اند. یکی وزیر فعلی، زنگنه که تأیید کرده است از سرنوشت دکلی که خریداری شده بود اطلاعی در دست نیست و دیگری رستم قاسمی، وزیر سابق که می‌گوید مشکلات احتمالی در عملکرد شرکتهای پیمانکاری در وارد کردن دکل حفاری، ارتباطی با وزارت نفت نداشته و خود این شرکتها مسئول هستند“.
ماجرای گم شدن دکل حفاری در زمان وزارت قاسمی در وزارت نفت اتفاق افتاده است که بسیاری از پروژه‌های نفتی را سپاه اجرا می‌کرد. اکنون پاسدار قاسمی می‌گوید مشکل در شرکت نفت نبوده بلکه مشکل در عملکرد شرکتهای پیمانکاری و... بوده است.
سوال این است که کدام شرکتهای پیمانکاری خارج از حوزه مسئولیت وزارت نفت که وزیر آن پاسدارقاسمی بوده است مسبب این ماجرا است.
پاسخ واضح است و جای هیچ شبهه‌ای نیست که سپاه پاسداران و شرکتهای وابسته به آن در این ماجرا دخیلند. اگر چه وزیر نفت رژیم که خودش وابسته به آن است، آن را حاشا می‌کند.
طرفه این‌جا است که قاسمی فرار به جلو هم می‌کند و بنا بر نوشته روزنامه اعتما‌د می‌گوید: ”طرح این مسأله به این شکل بسیار جای تعجب دارد، چرا که مگر دکل حفاری خودکار است که گم شود. دکل حفاری دریایی حداقل ٥٠ نفر خدمه دارد و جابه‌جایی آن تشریفات خاص و ویژه‌ای دارد و گم شدن یک دکل معنایی ندارد“.
علی مروی رئیس کمیسیون انرژی مجلس رژیم گفته است: ”بعد از مطرح شدن موضوع دکل در سال گذشته شروع به پیگیری این موضوع کردیم و از شرکت تأسیسات دریایی تأیید این موضوع را گرفتیم. در بررسیها متوجه شدیم که هیچ آثار و نشانه‌ای از دکل و قراردادهای مربوط به آن وجود ندارد. پولی را برای خرید و تحویل گرفتن این دکل داده‌اند و به ازای آن چیزی دریافت نکرده‌اند“.
ملاحظه می‌شود که چگونه 78 میلیون دلار پول بی‌زبان ملت ایران در یک چشم به هم زدن ملاخور و پاسدارخور می‌شود، و پس از سالیان در این نظام آب از آب هم تکان نمی‌خورد.
از آنجایی که دزدیها و فسادهای چندین میلیارد دلاری در نظام ولایت به وفور صورت گرفته و می‌گیرد، شاید ابعاد این دزدی نسبت به سایر موارد کوچک جلوه کند. اما در این نظام و در کشاکش باندهای غارتگر آن به‌راحتی آب خوردن، 78 میلیون دلار پول ملت نابود می‌شود، دکل حفاری با آن عظمتی که قاسمی وزیر سابق نفت رژیم به آن اشاره کرد، به یکباره به سوزنی تبدیل شده و گم می‌شود!
آنچه در این بین بسیار قابل‌توجه است، این است که دزدها از هر دو باند رژیم همزمان فریاد آی دزد آی دزد سر می‌دهند، اما ماحصل این‌که نه از دزد نشانی است و نه از دکلی که به سوزن تبدیل شده است، دکل به قعر چاه ویل فساد و چپاول نظام آخوندی فرو رفته است.
0 comments:
Post a Comment